Search This Blog

Monday 27 September 2010

Gizemli şair





Anlat bana ey içimdeki gizemli şair
Yaz benim için; ayrılıklara dair
Kelimelerle oyna, çıkar ortaya bu yalan dünyayı
En acımasız ifadeleri seç, yok et bu rüyayı

Bir gölün hiç kıpırdamayan tavrı gibi
Etrafımdaki gölgeler...
Güneşin ateşiyle çaresiz bırakışı gibi
İçimdeki bölgeler...

Bulamıyorum seni o dipsiz kuyuda
Yalnızlığın üstadı
Çaldılar yalnızlığımı; hayat veren suyu da

Kaleminden ağlasın bu çaresiz edebiyat
Damlasın yüreğime sıcacık ab-ı hayat
Her tende hüküm süren tek saltanat;
Giydikleri tek maske; "çalış" denilen nakarat
Uyandır beni çaresizliğimden ey şair
Oku benim için; mutluluğa dair...

Wednesday 8 September 2010

Cenazenin Sessizliği - 3




Haykırışlar acı haber alınınca başlar yürekte,
Bir cenazenin resmidir ulaşılmazlığı tasvir eden,
Elleri semaya açtığında ise yağacak olan sensizliğin kasırgası,
Omuzlarda taşınan sensizliğin havasızlığında kalan bir beden,
Susuzlukta çürümeye başlayan bir çiçekte,
Bir cenazenin sessiz çığlığı damlar yeryüzüne

Bir yangın yeridir cenaze töreni,
Çok olur hem gideni hem de geleni,
Herkes bilse de bu felaketin nedenini,
Dudaklar kitlenmiştir; haykıramazlar seni,
Yazamaz olur kalem, mürekkep tutmaz kâğıt,
Bir cenazenin sessizliği olur ancak bu ağıt,
Sesler gizlenir örtülen yüzlerin arkasına,
Yetmeyecektir bugün, kalacaktır elbet yarına;
Taşıyacakları kavram, bilinmeyen bir cümle: Ağla! Gölgelerin sabrına...



Şiir-Eşime ithaf edilmiştir..
Yazan
Okan Emanet

Cenazenin Sessizliği -2




Mercan kayalarının acı ile dolu yaşam mücadelesidir kirletilmiş dünyaya karşı
Kalbinin yollarına ulaşamazlığım,
Can çekişen bedenin göğüs kafesindeki dansıdır sensizliğim,
Kalemimin ise raksıdır sadece gerçek hislerimin üzerinde
Mezardaki cesedin donmuş nefes alışıdır sensizliğim...
Bir cenazenin sağır eden sessizliğidir yine ellerini tutamayışım,
Gözlerinin denizinde kaybolmak isteyişimdir toprağın hasret kokan damlaları
Hayalimdi yanında yer almak, bir nehrin kıyıya ulaşmak isteyişi gibi,
Geriye kalan şimdi sensizliğin yarattığı cenazenin ıssız sessizliğidir...

Melekler kanatsız konar toprağın örttüğü bu ruha,
Yaşamak istediği bir rüya olsa da mabeddir bir cenazenin sessizliği,
Aşık bir insanın suçlanılmasıdır verilebilecek en büyük ceza,
Küçük bir kapta alevin çırpınışıdır,
Bir cenazede gözlerden akan yaşlar
Kumların arasında ağıt yakan taşlar
Ve sessizliğin haykırışları başlar.

Seven bir bedendir sevdiğinin arkasından sigara yakacak olan,
İçine çektiği zehirdir yalnızlık; dışarı verdiği kocaman bir yalan,
Çaresiz gölgelerin takip ettiği sadece simsiyah bir duman,
Acıyı gözlerde yaşarlar, ama ümit ettikleri ise sade bir zaman,
Üç nokta koyarlar öğrenemedikleri bu hüzün kokan hikâyeye...



Şiir-Eşime ithaf edilmiştir..

Yazan
Okan Emanet