Bir kalem... Bin yalan...
Neler döküldü neler?
Kimi ümitlerini kurdu?
Kiminin yeri yurdu,
Gözyaşları arasındaki sesler...
Bir elin kalbinde, bu anlamsızlığı anla;
yağmur yağar bir yandan hicranla
an gelir; derya deniz hislerin romanla
Başlar mürekkebin acıtmaya kanla canla
Ve neler söylendi neler
Bir kalem... Bin Yalan...
Her adım; çağlayan kanadım,
yaşadım sonsuzlukta; gözlerindi tek tadım
Ve saymadım yanıldıklarımı, yandıklarımı;
Bir kalem... Bin Yalan...
Neler yaşanır da, yazamaz olur kalem,
duvarlar ezer seni, alay eder el alem,
saklanmak istersin kelimelerin ardına;
anlamayacaksa etrafındaki yürekler madem
Bir kalem... Bin yalan...
