İki nokta arasında zalim tartı;
Eskimiş ruhlar ve eksilmiş artı,
Açlığın çığlığında süzülen martı,
Sesini duyabilecek aşkın tek şartı:
“Yabana atma! Kalbindeki sızıları...”
Zan altında yürekler adımlarken aheste;
Düşünce sepetinde fikirler deste deste,
Benim nutkumda; hisli nağmeli beste.
Yolları kapatan sarmaşıklar gibi cesur;
Vara yoğa karışan doğa gibi özgür.
Öyle oyaladım ki sesimi; azâbım kabir,
Yayan yapıldak sevdam; kanı demir,
Su sesi eşliğinde dünyama batan emir:
“Aç hıçkırıklarını semaya!” diyor metcezir.
No comments:
Post a Comment