Nihayete ermeyen aşklar gibi yalnız dokuz,
Birini bulup
tamamlanmaya ne yazık ki tokuz.
Artı bir deyip
onda kalacak iken sonsuz,
İmgeler noksan,
simgeler mutsuz!
Bir şeylerden
yoksun yaşıyoruz; tek hakikat!
Diğer aylardan
eksik kalan Şubat,
Arınman için
sana sunarken fırsat,
On dördüne
erişemeden biter saltanat.
Kalbinin güz
odaları giyinse de kat ve kat,
Öldürgen çiçeği
dehlizlerde çok rahat,
Süsleyecektir
yalnızlığı sanki abıhayat.
İmgeler ağır,
simgeler tokat!
İmgeler donuk,
simgeler hasat!
Sevinçten
haykırır eşini bulan bülbül.
Sonbahar
maskesinde üzse de eylül,
Sadakate nişan
olsun rengârenk sümbül.
İmgeler
perişan, simgeler gönül!
İmgeler noksan,
simgeler mutsuz!
İmgeler ağır,
simgeler tokat!
İmgeler donuk,
simgeler hasat!
No comments:
Post a Comment