Gamzenin kıyısında, Okan Emanet

 

Composed by AI SUNO

Kalabalıklar içinde karakalem çehre çizdim;

Geleceğin siyah beyaz resminden habersizdim.

Tutkunun gamzelerine yakutlar dizdim;

Bir taneciğine yenilecek kadar çaresizdim.

 

Dalgaların şekil verdiği gençlik,

Ağzı köpük içinde kızgın beylik,

Ortaya çıkan silik ve yorgun benlik.

 

Ne istediler senden? Bir adam, dört başı mamur;

Ellerin ceplerinde yürürken, başında yağmur,

Yakanı hiç bırakmadı üstüne bulaşan çamur,

Hep senden bir şey bekleyenlerin elinde hamur...

Aynanın karşısına geçtiğinde beliren kambur.

 

Dili olsa da gecelerin, bir an söylese:

“Hasret kaldın; kısacık sevda seli sese.”

Biliyorum, yüreğim; ihtiyacın var ateşkese.

Art of Living By Okan Emanet

Composed by AI SUNO

Fear, by word, by definition

Has never been in my term

Being challenged by anyone

No matter how this could be done

In any way learnt to overcome them

Because to dance with the fire is my art Maybe never do I get to fight

Maybe ever have I feared of night

Darkness, being grabbed behind

All the ways are clear to find

That is my art of living

All the triumphs on my way

I never stop to say

To dance with the fire is my art Ripped off the traces of tears

On my face passed all the years

Maybe I am still young

But I have no word left for song

In an open tone, I start to sing

Now it’s high time for the bell to ring

The end is coming forward

But I never look backward Because To dance with the fire is my art

Emek; Hayal Kırıklığı, Okan Emanet

 

Composed by AI SUNO

Emek; Hayal Kırıklığı

 

Nakış nakış işlenen emek, görmez hürmet,

Kalbinden dökülen tek dua; ya kısmet!

Ömür dediğin bir limana ulaşmaksa şayet

Ayağa kalk diyor sana, adsız bir kuvvet

Beş para etmeyen emek; nerelerde kıymet?

 

Yılların beşiğinde yeşerttiğim emek,

Her bir anında umutlar ilmek ilmek…

 

Mahzendeki ışık için çırpınışlar bir defa,

Doğmayacak güneş gibi bindir cefa,

Dudaklar zikretmeyecektir bir vefa;

İşte tam da burada kırıktır hayaller;

Yenilerine yer açmadan, elveda!

 

Hapsolmuş dualar, adımlarken avluda,

Gün doğumunda emekler, koşarken umuda,

Her yanım beşer, akıllar para pulda,

Nafile balık avlıyor emekler; bulanık suda.

 

Yılların beşiğinde yeşerttiğim emek,

Her bir anında umutlar ilmek ilmek…

Mucize tohum, Okan Emanet

 

Composed by AI SUNO

Mucize tohum

Yerini yurdunu kurmuş iken bir ocakta,

altını üstüne çevirdiler yuvasını oracıkta,

kiremitler ördüler can yüzüne o sokakta,

çok derinden gelen mucize tohum doğmakta;

tebessüm gözlerde, ya kulübede ya da konakta.

Küçücük aralıktan sızan mucize tohum;

çaresiz yalnızlığa sarılmış, ışıktan mahrum.

Ser verip sır vermeyen esintilere mahkum,

ayna gibi kendinden pay biçen duygum...

"El değmemiş toprak örtüsünde diğer yarım."

Dağları devirip gelişen fidan,

ruhunda asla dinmeyen isyan,

sözcükleri dans ettiren lisan,

meydan okuyan dillerde zindan.

Dallarında sır küpü meyve...

Beni benden alan amansız zirve...

Manzara, Okan Emanet

 Manzara

Composed by AI Suno

Göz yaşı pınarları arasında ateş yakan Ankara;

Kucağında mermer taneleri besleyen Marmara,

İki yurt arasında kalmış gönül, koşarken huzura;

Koparacaktır, melteme dönmüş yüreğim yaygara.

Serin iken sert; hafif iken dert, bu macera

Kapattığım anda gözlerimde, günü yitirmiş manzara.

 

Başı aşk, sonu mabet bu çağ;

Üst üste konmuş nefes, bu dağ;

Erişeceğim ya ölü ya da sağ!

 

Ağlayacağın kadar ağla;

Yağabileceğin kadar yağ;

İşte budur, değişmeyen manzara…

 

Bağı çözülmüş duygular…

Her nabzında seni sınar…

İstemeyeceğin kadar…

 

Ve artık sözler, yitip giden gençliğime ağıt;

Manzaramda sağa sola savrulan kâğıt,

Dillerimde tek dua: Gözümdeki ‘seni’ dağıt…

Tez-2

 Composed by AI SUNO

Gönlün odalarında yeşeren duygu dinlemez;

aklın nafile çabalarla uyarsa da kaç kez,

yalvarsan da hayat, hayallerini affetmez,

nasıl olsa her yanın insan, sade yargısı tez.

Gül varmış, gülüm yokmuş der ya masal,

evvel zaman içinde yüzerken bir sandal,

udun kanadında bir aşk, hayal meyal,

her karakterinde ince işlenmiş bir sual,

"yaşananlar mı? umdukların mı?" kutsal...

Beklemek; ayaz geceler gibi buzdan,

kalp çalgısının telleri titrer yastan,

ve sazın kalbine aşkı döken ozan,

çıkar sahneye; olur ruhuna derman.

Tabi ki hüznün çiçeklerini açmaya varsan...

Sevda falı imgeleri yok ki eşi benzeri,

kanun taksiminde doğan sevda sesleri;

ince işçilikle kanun açar defteri;

sonunda güneş yükselip siler her nefreti...

Tez-1, Okan Emanet

Composed by AI SUNO

Müziğin girişinde ruhun gariban;

sonunda huzura inanıyorsan,

keman tellerinde ağlayan insan,

hasret taneleri ile doluysa her dakikan;

cebinde resim, almazsın ders hatalarından

 

Uzaklarda, denizin kulağındaki şarkı,

seni sana anlatan belli belirsiz yankı;

masum gitar nameleriyle haşir neşir...

manayı yitirmiş ruhlar ile dolu şehir,

keskin bıçak darbesiyle bölen bu nehir,

daha sayamadığım deryalardaki fikir...

hepsi bu soğuk dünyada tekdir, birdir.

 

Biçare kalmış öykü ile ilhamımı dağlama,

eski defterleri açıp için için ağlama;

ve nihayet sevince galip gelen hisli bağlama,

kime yarar ki bu dizeler sadece garibana...

 

Hep aynı tonda çalan ritim ve pes,

döner dolaşır aynı sözde durur

Hem de kaç kez?

yansıtır sana kalpleri

sade yargısı tez!

Hard on me by Okan Emanet

 

Hard on me!

Composed by AI Suno

Just because a wealth of exalt pursues your name

doesn't necessarily mean you hold the torch or flame.

Only when those flowered words get to play a game

will you come to fight a losing battle in shame.

At no time will there be a surge in honour!

In no way will they be a barrier to rumour!

"You are a miraculous power; too bold a claim!"

 

Hard on me to see these are music to one's ears,

Hard on me to watch one ignoring all the fears,

Hard on me to swim in the pool of shining tears.

 

As an ageing tree, I wear my heart on my sleeve,

with all the emotions bathed utterly and naive,

yet all the freezing stones cluster in gathering sheeve.

As if they were about to swear and thieve,

they would be over the cloud to deceive

" the yellow leaves of the trunk cannot conceive."

 

Hard on me to find an extenuating reason...

Hard on me to let them grow in previous season...

Hard on me to make the heart blossom...

Yönsüz karınca, Okan Emanet

Composed by AI SUNO

Yönsüz karınca

 

Yapıcı olmayı bırakıp silince yapım ekini,

payda kalmayı unutup seçince tekini,

gider arkadaş; gelir arka-taş

özü taşa tutarak başlar bir savaş.

 

Tek kalarak kurtaracaktır postu;

aslan payını alıp unutacaktır dostu.

 

gider arkadaş; gelir arka-taş

özü taşa tutarak başlar bir savaş

 

Kargaşaya karışmış yönsüz karınca;

gövdesinden büyük yükler taşınca,

iğne atsan yere düşmez kalabalıkta kalınca,

Akıl var izan var

çizilsin yeni bir hat apar topar

yitip gidiyor karıncalar azar azar.

 

Tek kalarak kurtaracaktır postu;

aslan payını alıp unutacaktır dostu.

 

Yönünü arıyor karınca; akıl yolunda,

Sus pus kalacaktır eninde sonunda.

gider arkadaş; gelir arka-taş

özü taşa tutarak başlar bir savaş

Yazan: Okan Emanet

Kafiye mi? Hikaye mi? Okan Emanet

 

Kafiye mi? Hikaye mi?

 Composed by AI SUNO

Çıktım içimde yolculuğa

Gördüm ki acılar ve sızılar kol kola

Dedim ki;

Kalbin yarılsaydı da içine vicdan girseydi

Kafiyeler de hikayelerde yitip gitseydi

Ya da hikayeler kafiyeleri sevseydi.

 

Çıktım içimde yolculuğa

Gördüm ki acılar ve sızılar kol kola

 

Aklını yaşamakla bozmuş yürekler

Ansızın küle dönmüş kürekler

Bu seyahatte tanıdığım hayatlar

Amaçsız, umarsız onlar; çok bayatlar

Neleri eksikti acaba?

Kafiye mi? Hikaye mi?

 

Çıktım içimde yolculuğa

Gördüm ki acılar ve sızılar kol kola

 

Yüreğinden büyük aşklara girişenler

Sonunda hayallerini parayla sınayanlar

Benzine can gelmeyen o insanlar

Ciğeri hiç sızlamadan o didişenler

Kafiyeden mi uzaklar?

Yoksa hikayeleri mi böyle?

 

Çıktım içimde yolculuğa

Gördüm ki acılar ve sızılar kol kola

Yazan: Okan Emanet

Too academic, Poem written by Okan Emanet

 

Too academic!

 Composed by AI SUNO

Don’t you think you are too academic?

To what species are you endemic?

 

Much as each word’s connotation is obvious,
everyone’s intention is hilariously gorgeous.

No sooner had they come up with the hunch

than they got to narrow their branch.

Isn’t it high time they faced up with the reality?

The literary meaning covers every member of unity

Trying to discriminate someone from the rest,

Forcing the word to reach up to the best

No cap academy entails all the staff

 

Don’t you think you are too academic?

To what species are you endemic?

Beats me when you halt the epidemic!

Chop-chop that is going to be pandemic

No big surprise someone’s getting authentic.

 

Empty bodies lurking aimlessly swamped with multiple choices

All deprived of the ability to raise their voices

Imposing what to choose on those minds of sources

An academy is only a label they get the umbrella

Neither a story nor a novel, that is merely novella.

 

Don’t you think you are too academic?

To what species are you endemic?

Beats me when you halt the epidemic!

Chop-chop that is going to be pandemic

No big surprise someone’s getting authentic.

 

Don’t you think you are too academic?

To what species are you endemic?

By Okan Emanet

Bir Kalem Bin Yalan, Okan Emanet

Bir kalem... Bin yalan...

Composed by AI

Neler döküldü neler?

Kimi ümitlerini kurdu?

Kiminin yeri yurdu,

Gözyaşları arasındaki sesler...

Bir elin kalbinde, bu anlamsızlığı anla;

yağmur yağar bir yandan hicranla

an gelir; derya deniz hislerin romanla

Başlar mürekkebin acıtmaya kanla canla

Ve neler söylendi neler

Bir kalem... Bin Yalan...

Her adım; çağlayan kanadım,

yaşadım sonsuzlukta; gözlerindi tek tadım

Ve saymadım yanıldıklarımı, yandıklarımı;

Bir kalem... Bin Yalan...

Neler yaşanır da, yazamaz olur kalem,

duvarlar ezer seni, alay eder el alem,

saklanmak istersin kelimelerin ardına;

anlamayacaksa etrafındaki yürekler madem

Bir kalem... Bin yalan...

Düşünce, Okan Emanet

Düşünce

Composed by AI SUNO

Düşünce cemreye bir iz,

Adı Sen veya Siz

Sızlar kar taneleri arasında bir düşünce;

Kalp atışları hissiz; filizler sensiz...

 

Önce toprağa sonra havaya, umudun düşünce,

kırınca bu döngüyü apansız bir düşünce;

kalır bir yanın dünde, diğeri iç çekişlerinde...

 

Geçinemiyorsan bu asgari düşünceyle

yaşayamıyorsan buğulu camlar ardındaki işkenceyle

Ne diyor o süzülerek kayıp düşen damla?

"düşmeden buluş yüreğine batan yaşamla"

 

Düşünce aşk sonunda sizden bir yaprak,

Matem dolu hisleri barındıran toprak;

avucunda tuttuğun o paslanmış düşünce

benzer, başka birine aynadaki sen, sevince

 

Ve yine düşünce dünyana, derin bir düşünce;

kaderin, kederler içinde seni görünce

anlarsın ki; hayat, bıraktığın yerde yeniden başlar;

bir film karesinde çekip giden soğuk yaşlar

 

Yıldızlardan yalnızlığa umudun düşünce;

biri yukarıda, diğeri aşağıda, çetin bir düşünce

 

'biz' bildiklerimiz 'ben' olmaya düşünce

haklı çıkacaktır birileri,

düştüğünüzü görünce

ve tabi fayda getirmez dirileri

tutundukları ölümsüz düşünce: bencillik.

Yazan: Okan Emanet